Brief van een ervaringsdeskundige
Ervaringsdeskundigheid is niet altijd ver te zoeken. Binnen Jeugdbescherming Overijssel werken er meerdere medewerkers met persoonlijke ervaringen in de jeugdzorg. Door deze te combineren met kennis en deskundigheid ontstaat er een stevige basis voor goede kwaliteit van hulpverlening. Het kan een andere 'kijk' of nieuwe inzichten geven aan collega's, wanneer we, ondanks de drukte, even durven stil te staan en luisteren...
Toen ik mijn man ontmoette was ik heel blij. Hij was knap, intelligent zorgzaam, een beetje afstandelijk maar daar hield ik wel van. We hebben een leuke begintijd gehad. Naarmate onze relatie langer duurde werd mij steeds duidelijker dat er problemen bij hem waren. Hij was vaak angstig en voelde zich onveilig. Ik begreep hem niet en zijn gedrag werd erger wanneer hij zich veilig voelde. Hij durfde het te laten zien en we spraken veel over zijn verleden en waar zijn buien vandaan kwamen.
Ik kreeg een andere wereld te horen, want ik kende geen onveilige kindertijd. Zijn stemmingswisselingen waren niet makkelijk. Hij kon van het ene moment op het andere uitvallen. Dit kreeg zulke ernstige vormen dat wij hulp zijn gaan zoeken. In die tijd kregen wij ook kinderen en zijn verhuisd, maar onze problemen bleven.
We hebben geleerd om te praten, maar mijn antennes waren altijd alert
Tussen alle buien door waren wij gelukkig en de kinderen brachten ook veel vreugde. Voor de buitenwereld leken wij een ideaal gezinnetje. Wij konden het goed verbergen. Binnen mijn persoonlijke netwerk kon ik mijn problemen delen en hoorde soortgelijke verhalen van mensen om mij heen. Mijn man heeft wel twintig hulpverleners gezien, wat niet het resultaat heeft gegeven waarop ik had gehoopt. Wat mij frustreerde was dat ik overal werd buitengesloten. Terwijl ik, en ook de kinderen, alles wisten en meemaakten. Ik had behoefte aan informatie en tips hoe hiermee om te gaan.
Mijn man en ik hebben geleerd om met elkaar te praten, maar mijn antennes waren altijd alert. Ik wilde immers niet verrast worden met zijn grilligheid en nare buien. In die moeilijke jaren werd ik ook steeds meer onzeker. Gelukkig had ik goede vrienden, waar ik grote steun aan had. Uiteindelijk heb ik de kracht gehad om het roer om te gooien. Ik vond mijn gezin het belangrijkste en wilde niet falen. Ik wilde mijn vertrouwen terug en wist dat ik dit zelf moest oplossen. Door het lange hulpverleningstraject heb ik veel ervaringen en kennis opgedaan. Ik wist waar ik aan moest gaan werken.
Het heeft ons uiteindelijk veel gebracht
Belangrijk was dat ik mij zelf weer sterk in het gezin ging neerzetten en dat ik zijn buien niet meer zo serieus nam. Ik maakte mijn grenzen duidelijk en als er eens weer wat was voorgevallen, dan besprak ik dat met hem. Zo kregen we een stabiele relatie en kunnen nu veel delen. Er is gelukkig veel openheid in ons gezin. De moeilijke jaren hebben ons uiteindelijk veel gebracht. We hebben voor elkaar gevochten, omdat we elkaar niet kwijt wilden. Na alle problemen die we samen hebben doorstaan en het harde werken, kunnen we nu zeggen dat we trots zijn.
Met het delen van onze ervaringen hoop ik dat anderen ervan kunnen leren en dat het hoop geeft. Samen ervoor gaan en doorzetten, dat levert uiteindelijk veel op. Al heeft het soms een lange adem.
Foto: Adobe Stock
Disclaimer: Om herkenbaarheid te voorkomen zijn essentiële kenmerken aangepast.